DIOR heropent de winkel in Parijs op Avenue Montaigne

Het historische vlaggenschip van DIOR aan de Avenue Montaigne 30 in Parijs heropent na meer dan twee jaar renovatie. Het is niet alleen een vlaggenschip, het is een universum dat we presenteren zegt Pietro Beccari, voorzitter en CEO van Christian Dior Couture. In werkelijkheid zouden we er een nieuwe naam voor moeten vinden, omdat het een complex is zoals het in de wereld niet bestaat, dus het is echt een duidelijk punt dat het verschil tussen ons en onze concurrenten zal markeren.

Het gebouw, dat bijna 108.000 vierkante meter beslaat, herbergt de grootste boetiek van het Franse luxemerk ter wereld, naast La Galerie de Dior, de grootste permanente tentoonstellingsruimte gewijd aan mode in de handen van een privéhuis. Het is de thuisbasis van roterende displays en bewaard gebleven historische ruimtes, zoals het oorspronkelijke kantoor van oprichter Christian Dior. Onder hetzelfde dak bevinden zich ook de haute couture-ateliers, die het gebouw hun thuis noemen sinds Dior de ruimte in december 1946 inhuldigde. Ondertussen zullen in de historische salon waar de eerste modeshows werden gehouden nu diners en speciale evenementen plaatsvinden.

Bovendien is 30 Montaigne de thuisbasis van het Monsieur Dior Restaurant en een Dior-patisseriecafé, gehuisvest in een atriumruimte vol torenhoge tropische bomen en een bed van bloemen. Beide worden gerund door de Franse chef-kok Jean Imbert, die ook toezicht houdt op Café Dior naast de tentoonstellingsgalerij. Er is een alkoof gewijd aan schoonheidsbehandelingen, en last but not least, La Suite Dior, een privé-appartement waarvan de sleutels de gasten de volledige werking van het gebouw geven, met een toegewijde staf van zes tot acht mensen de klok rond, variërend van chef-koks tot persoonlijke shoppers.

Het project is bedacht door architect Peter Marino, vol originele kunstwerken, waaronder een hangende installatie, die lijkt op vallende papieren bladeren, door Paul Cocksedge in de ingangsrotonde van de winkel, en een 8 meter hoge rozensculptuur van Isa Genzken, die uittorent over de wenteltrap in het midden van de boetiek. Peter Marino zei dat hij meer dan 100 materialen gebruikte, van witte stuctexturen tot op maat geborduurde zijde en eikenhout, en werkte samen met de Belgische landschapsarchitect Peter Wirtz aan de drie tuinen die de ruimte accentueren. Beccari zei dat hij op het idee kwam binnen de eerste 100 dagen na aankomst bij Dior in 2018. Hij was begrijpelijkerwijs nerveus om het te presenteren aan Bernard Arnault, voorzitter en CEO van moederbedrijf LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton, omdat het niet alleen het sluiten van de boetiek nummer één van het merk, maar ook het tijdelijk verhuizen van de couture werkplaats. Dior noemde het zelf graag een toevluchtsoord van het wonderbaarlijke.

Op dit adres opende hij zijn eerste boetiek, Colifichets genaamd, waar hij geschenken en voorwerpen voor thuis verkocht. Tegenwoordig is er weinig dat de Dior-boetiek niet aanbiedt, van handtassen in exotische huiden tot op maat gemaakte smokings, naast het volledige scala aan confectiekleding en accessoires voor dames en heren. Damesschoenen worden getoond naast een speciaal in opdracht gemaakte 10 voet brede video-installatie van bloemen in beweging door mediakunstenaar Jennifer Steinkamp, ​​terwijl een met houten panelen beklede nis, met een marmeren schoorsteen en een kristallen kroonluchter, avondschoenen herbergt.

Er is een personalisatieruimte voor tassen, schoenen en brillen, en een hoek voor breigoed. De VIP-mannenruimte, met de ontwerpen van Kim Jones, heeft een 15 meter hoog plafond. Het heeft een muur versierd met witte canvas toiles op de vormen van kleermakers, en leidt naar een met glas omsloten wintertuin, waar een kleurrijk stalen beeldhouwwerk van John Chamberlain naast comfortabele banken en exotische planten staat. Om de opening te vieren, biedt de winkel tal van exclusieve producten aan. Ze omvatten boxsets gewijd aan de Lady Dior-, Dior Caro-, 30 Montaigne- en Saddle-handtassen, elk samengesteld uit vier miniatuurtassen waarop schetsen zijn geborduurd.

Er is ook een tas in beperkte oplage, in de vorm van het gebouw, ontworpen met kunstenaar Penny Slinger, die samenwerkte met Dior-dameskledingontwerper Maria Grazia Chiuri aan haar haute couture-lijnen voor herfst 2019. Het is belangrijk om te weten waar we vandaan komen, en ik geloof dat luxemerken een perfecte mix zijn tussen traditie en moderniteit', zei Beccari. Dhr. Dior heeft nooit een banketbakkerij geopend, maar ik weet zeker dat als hij hier was om het te vragen, hij absoluut ja zou zeggen, want hij was een levensgenieter. Er is dus een traditie en er is een moderniteit vertegenwoordigd in het gebouw, en ik denk dat het een goed evenwicht is. Nergens is de geschiedenis levendiger dan in La Galerie de Dior, die wordt geleid door Olivier Flaviano, de voormalige directeur van het Yves Saint Laurent Museum in Parijs. Het decorontwerp is van de hand van interieurarchitecte Nathalie Crinière, die eerder in 2017 in het Musée des Arts Décoratifs de retrospectieve van het 70-jarig jubileum van het merk bedacht.

Net als de boetiek strekt de galerij zich uit over meer dan 21.500 vierkante meter, verdeeld in 13 thematische ruimtes met 130 haute couture-outfits, 33 toiles en tussen de 150 en 200 accessoires, naast tal van niet eerder vertoonde archiefdocumenten. Het is elke dag behalve dinsdag geopend van 11.00 tot 19.00 uur, de toegang kost 12 euro. Bezoekers gaan met de lift naar de derde verdieping en verlaten een wenteltrap met een spectaculair decor bestaande uit 1.874 kleurgecodeerde objecten - zeker kattenkruid voor Instagram. Deze omvatten 452 miniatuurjurken en 1.422 3D-geprinte objecten, waaronder kleinschalige modellen van de Saddle- en Lady Dior-handtassen. De tentoonstelling opent met het iconische Bar-jack van Dior, in een kamer waarin verschillende facetten van de 10 jaar van de couturier aan het roer van het huis worden onderzocht.

Een aparte ruimte belicht alle latere artistieke leiders van het merk: Yves Saint Laurent, Marc Bohan, Gianfranco Ferré, John Galliano, Raf Simons en Chiuri. Andere kamers onderzoeken onderwerpen zoals het haute couture-proces; Diors relatie met kunstenaars en zijn vroegere carrière als galeriehouder; de geuren Miss Dior en J'adore van het merk, en beroemdheden in Dior, met jurken waaronder een replica van de nachtblauwe satijnen onderjurk die prinses Diana droeg op het Met Gala van 1996. Hoogtepunten zijn onder meer een ruimte in balzaalstijl met zo'n 30 ontwerpen - waaronder een Junon-jurk uit 1949 - die baadt in een zeven minuten durende videomappingprojectie. La Chambre aux Merveilles, een rariteitenkabinet, bevat items variërend van een strass en fluwelen choker uit de eerste collectie van Dior in 1947 tot geborduurde schoenen uit Chiuri'smeest recente haute couture-show. Beccari zei dat hij verwacht dat de galerij, die tot 335 mensen tegelijk kan verwelkomen, elke dag volgeboekt zal zijn.