Het verhaal van de Nep Omega Speedmaster van $3,3 miljoen - een intrigerende samenzwering

In de wereld van luxe horloges, waar authenticiteit en vakmanschap van het grootste belang zijn, heeft een recent schandaal de industrie op zijn kop gezet. Omega, de gerenommeerde Zwitserse horlogemaker, heeft onlangs onthuld dat drie voormalige werknemers betrokken waren bij een criminele samenzwering die resulteerde in de verkoop van een vervalste Speedmaster voor meer dan $3 miljoen.

Het horloge, een Omega Speedmaster met 'Broad Arrow' wijzers uit 1957, werd in november 2021 geveild voor net iets meer dan 3,1 miljoen Zwitserse frank, omgerekend ongeveer $3,4 miljoen. Dit was de hoogste prijs ooit betaald voor een Speedmaster op een veiling. Het horloge werd gekocht door Omega zelf, een beslissing die het bedrijf nu mogelijk betreurt.

Volgens een verklaring van Omega aan Bloomberg was het horloge in werkelijkheid een 'Frankenstein' horloge, samengesteld uit voornamelijk authentieke onderdelen van andere vintage horloges. Na confrontatie met de feiten bekenden de betrokkenen frauduleus en crimineel te hebben gehandeld. Omega CEO Raynald Aeschlimann vertelde aan de Zwitserse krant NZZ dat ze nu werken aan het reconstrueren van alles tot in het kleinste detail en ook proberen externe medeplichtigen op te sporen.

Onder de voormalige medewerkers die naar verluidt bij het schandaal betrokken waren, was een lid van het Omega Museum en de erfgoedafdeling. Het bedrijf vertelde Bloomberg dat hij had beweerd dat het horloge 'een zeldzaam en uitzonderlijk uurwerk was dat absoluut noodzakelijk zou zijn' om te kopen.

Het schandaal benadrukt de zorgen dat vervalsers vervalsingen creëren of sommige vintage horloges die op de secundaire markt en op veilingen worden verkocht, veranderen om hogere verkoopprijzen te bereiken. Verzamelaars betalen miljoenen dollars voor bepaalde horloges in goede staat met originele onderdelen.

Het horloge was een geavanceerde vervalsing, waarbij componenten uit verschillende uurwerken en mogelijk vervaardigde onderdelen werden samengevoegd. Omega beweert dat de voormalige werknemers mogelijk betrokken waren bij de montage ervan. Het valse erfgoed van het horloge stelde de profiteurs in staat om een sterk opgeblazen bod te rechtvaardigen dat via de tussenpersonen werd gedaan.

Het veilinghuis Phillips, dat het horloge verkocht, reageerde met verbazing toen het door NZZ werd geïnformeerd dat het horloge mogelijk nep was. Ze vertelden Bloomberg dat ze niet konden zeggen wie het horloge naar de veiling had gebracht. Een woordvoerder van het veilinghuis zei dat ze de identiteit van de verkoper niet hadden onthuld vanwege regels voor klantvertrouwelijkheid, maar dat ze dat zouden doen als ze daartoe werden gevraagd door de autoriteiten, zoals de politie of de rechtbanken.

Toen Phillips het horloge in consignatie nam en naar Omega ging voor informatie uit zijn archieven, 'waren we ons niet bewust van de vermeende criminele activiteit die nu het onderwerp is van een onderzoek', voegde de woordvoerder eraan toe. Het veilinghuis verkreeg bevestiging van Omega van de fabricagedatum van het genummerde uurwerk, het serienummer, het model van het horloge waarin het uurwerk was gemonteerd en de datum waarop het werd verkocht.

Phillips zei dat het zich inzet voor de 'hoogste normen en due diligence-niveaus in de horlogemarkt' en dat het betreffende item was bekeken door verzamelaars, geleerden en experts en naar Londen, Singapore, Hong Kong en New York was gereisd voordat het in Genève werd geveild.

Het schandaal heeft de aandacht gevestigd op de groeiende zorgen over vervalsingen in de horloge-industrie, waarbij vervalsers steeds geavanceerdere methoden gebruiken om vervalsingen te creëren of vintage horloges te veranderen die op de secundaire markt en op veilingen worden verkocht om hogere verkoopprijzen te bereiken.

Omega, het derde grootste Zwitserse horlogemerk qua omzet met een verkoop van ongeveer 2,47 miljard Zwitserse frank in 2022 volgens schattingen van Morgan Stanley, is onderdeel van de Swatch Group AG en genereert ongeveer de helft van de totale horlogeverkoop van het bedrijf.

Het schandaal heeft de horloge-industrie opgeschud en heeft vragen opgeworpen over de authenticiteit en het vakmanschap in de wereld van luxe horloges. Het heeft ook de aandacht gevestigd op de noodzaak van strengere controles en due diligence bij de verkoop van dergelijke high-end items, vooral op veilingen.

Terwijl het onderzoek naar dit schandaal voortduurt, blijft de vraag wie uiteindelijk verantwoordelijk zal worden gehouden voor de vervalsing en de verkoop van het horloge. Het is een herinnering aan de complexiteit en de mogelijke valkuilen van de wereld van luxe horloges, waar authenticiteit en vakmanschap van het grootste belang zijn.