Cuberdons - het verhaal van België s favoriete snoepje

Het is een genot om te duiken in de wereld van de Cuberdons, een iconisch Belgisch snoepje dat ook bekend staat als 'neuzen', 'neuzekes' of 'chapeau de curé'. Deze kegelvormige lekkernij, die zijn oorsprong vindt in Oost-Vlaanderen, is een essentieel onderdeel van de Belgische culinaire traditie en wordt gekenmerkt door zijn unieke smaak en textuur.

De Cuberdon is een product van suikergoed, gemaakt van een suikermassa die op smaak wordt gebracht met een natuurlijk aroma van framboos en rood fruit. Het geheel wordt gebonden met Arabische gom, een vrij zeldzaam plantaardig product. De typische kegelvorm wordt gecreëerd door de suikermassa in een gietpoeder te stempelen. Vervolgens wordt de vorm gevuld met de vloeibare suikermassa en gebakken in een zachte oven. Het resultaat is een snoepje met een zeer dun versuikerd korstje rond de gekoelde stroop, dat week na week dikker wordt.

De oorsprong van de naam en het recept van de Cuberdon is helaas verloren gegaan in de tijd. Wat we wel weten is dat Confiserie Geldhof in Eeklo al sinds 1954 Cuberdons maakt volgens een zeer oud recept, opgetekend door Antoine Geldhof. Ook Confiserie 2000 nv is een erkende producent van Cuberdons, die het recept eind jaren zeventig verkreeg en sindsdien het recept en de bereiding verder heeft verfijnd, zonder het ambachtelijke aspect uit het oog te verliezen.

Cuberdons zijn een populair product op markten, beurzen en kermissen, maar worden ook thuis graag gegeten. Ondanks hun populariteit in België, hebben Cuberdons nooit echt voet aan de grond gekregen in onze buurlanden. Dit komt voornamelijk door hun beperkte houdbaarheid. Een Cuberdon moet zo vers mogelijk zijn, en lang in winkelrekken liggen is niet ideaal. Na ongeveer drie weken begint de binnenkant te versuikeren, wat de smaak en textuur beïnvloedt.

Naast het traditionele snoepje, zijn er ook verschillende afgeleide producten van Cuberdons, zoals jenever, roomijs, dessertsaus, smeerpasta en koekjes. Bovendien zijn er tegenwoordig meer dan 25 nieuwe smaken en kleuren beschikbaar, zoals aardbei, kers, citroen, banaan, ananas, kokosnoot, bergamot, vanille, cola, kaneel, meloen, sinaasappel, mandarijn, perzik, appel, peer, kiwi, pepermunt, viooltjes, bosbessen, lavendel en anijs.

Het verhaal van de Cuberdon is niet alleen een verhaal van culinaire traditie, maar ook van innovatie en aanpassing. Het recept zou bij toeval ontdekt zijn door de Gentse apotheker De Vynck in 1873. Hij merkte dat een mislukt medicinaal preparaat na een paar dagen een korst had gevormd, terwijl de kern nog vloeibaar was. Dit inspireerde hem om het preparaat te commercialiseren in de vorm van een bonbon. Sindsdien is de Cuberdon een geliefde lekkernij in België en ver daarbuiten.

Het is duidelijk dat de Cuberdon meer is dan zomaar een snoepje. Het is een stukje Belgische geschiedenis, een culinair erfgoed dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. Of je ze nu Cuberdons, neuzen, neuzekes of chapeau de curé noemt, deze kegelvormige lekkernijen blijven een onmisbaar onderdeel van de Belgische culinaire traditie.

De fabricage van Cuberdons is een zorgvuldig en ambachtelijk proces dat bestaat uit verschillende stappen:

• Bereiding van de suikermassa: De basis van de Cuberdon is een suikermassa. Deze wordt bereid door suiker te mengen met water en dit te verwarmen tot de suiker volledig is opgelost.

• Toevoeging van aroma'sen Arabische gom: Aan de suikermassa worden natuurlijke aroma'stoegevoegd, meestal op basis van framboos en rood fruit. Daarnaast wordt Arabische gom toegevoegd, een plantaardig bindmiddel dat wordt onttrokken aan Acacia bomen.

• Vormgeven: De suikermassa wordt in een speciale gietvorm gegoten om de typische kegelvorm van de Cuberdon te krijgen.

• Bakken: De gevormde Cuberdons worden gebakken in een zachte oven. Dit proces zorgt ervoor dat de buitenkant van de Cuberdon hard wordt, terwijl de binnenkant zacht en stroperig blijft.

• Afkoelen en verpakken: Na het bakken worden de Cuberdons afgekoeld en verpakt. Ze zijn dan klaar om te worden verkocht en gegeten.

Het is belangrijk om te vermelden dat de houdbaarheid van Cuberdons beperkt is. Na ongeveer drie weken begint de binnenkant te versuikeren, wat de smaak en textuur beïnvloedt. Daarom moeten Cuberdons zo vers mogelijk worden gegeten.