De impact van luxe modemerken op de Zwitserse horlogewereld - innovatie en unieke stijl

Naast de vele opmerkingen over "wat moet ik verkopen om dit te kunnen betalen?" — duidelijk niet de doelgroep van het merk — kan het overheersende sentiment in de commentarensectie van de Louis Vuitton Tambour Carpe Diem-campagne worden samengevat in één woord: "Wow". Deze kostbare video's dienden duidelijk hun doel: voor productbekendheid, ja, maar ook om het horlogeaanbod van het merk aan een nieuw publiek te introduceren. Maar naast deze zelfzuchtige redenen hebben de door modemerken gemaakte uurwerken een andere onbedoelde consequentie gehad: het introduceren van Zwitserse horloges aan een geheel nieuw publiek.

Joey Luk, hoofd horloges bij Sotheby's in Azië, legt het fenomeen uit: "Horloges van luxemerken zijn vooral populair bij jongere generaties en nieuwe verzamelaars, omdat ze een betaalbaarder en aantrekkelijker prijsklasse bieden. Naarmate de kennis en ervaring over het verzamelen van horloges toeneemt, zullen deze klanten waarschijnlijk overstappen op traditionele merken om andere kwaliteiten van uurwerken te zoeken, zoals complicaties, vakmanschap en technologische innovaties."

Ze schrijft dit bewustzijn toe aan sociale mediaplatforms, die de traditionele verzamelaarskring hebben verbreed. Het heeft een halo-effect, en als je al verkocht bent aan Louis Vuitton-tassen, -schoenen, -kleding en -koffers, is de volgende logische stap het completeren van de look met een Louis Vuitton-horloge en -sieraden. Luk zegt: "Het is zeer waarschijnlijk dat klanten een (Hermès) Birkin zouden oppikken en besluiten dat ze er een horloge bij willen hebben of vice versa — vanwege de algehele branding en marketing."

Ze bevestigt dat in de afgelopen jaren "gecompliceerde horloges van Chanel en Hermès goed hebben gepresteerd". Ze voegt eraan toe: "Afgezien van de merken zijn andere zeer gewilde kwaliteiten en kenmerken: (i) tourbillons, onder andere gecompliceerde horloges, zijn populairder; (ii) aanbevelingen door beroemdheden; en (iii) een voorkeur voor kleinere horloges in vergelijking met 10 jaar geleden." Het is belangrijk op te merken dat de haute horlogerie-afdelingen van merken als Chanel, Hermès, Louis Vuitton en Gucci geen kopieën produceren van de beroemdste Zwitserse horloges. In plaats daarvan hebben deze luxemerken zich bekwaamd in hun unieke identiteiten en hebben ze creatieve grenzen verlegd om horloges te bouwen die perfect passen bij hun bestaansreden zonder hun merkimago te verwateren.

Neem bijvoorbeeld Gucci. Vorig jaar vierde het merk 50 jaar horlogemakerij in Zwitserland met de lancering van zijn eerste haute horlogerie-collectie. Elementen zoals bijen, muntkleurige saffieren kasten en sterrenbeelden waren volop aanwezig - niet bepaald wat je zou verwachten van een Zwitserse horlogemaker (en ook niet ieders kopje thee), maar het resultaat is zo inherent Gucci dat je respect moet hebben voor Alessandro Michele's toewijding aan zijn esthetische visie op het merk. Louis Vuitton, Hermès en Chanel - die diepere (hoewel niet langere) horologische geschiedenissen hebben dan Gucci - hebben allemaal hun stempel gedrukt op de Zwitserse horlogerie. Ze hebben prijzen gewonnen, zelfs de puristen onder de indruk gebracht met hun speelse en innovatieve kijk op traditionele uurwerken - de Hermès L'Arceau Time Suspended, iemand? - en ervoor gezorgd dat ze de goden van de Zwitserse horlogemakerij niet irriteren door traditionele gebruiken te negeren. Waar deze merken zich onderscheiden, is dat het uurwerk altijd ten dienste staat van het ontwerp.

Dit betekent dat het ontwerpteam eerst met het gekke concept komt en vervolgens de horlogemakers uitdaagt om hun extravagante ideeën werkelijkheid te laten worden. Case in point: toen Chanel in 2012 op de tourbillon-hype wilde springen, vroegen ze hun partners Renaud en Papi om de brug in de vorm van een camelia te maken - Gabrielle Chanel's favoriete bloem. Giulio Papi's reactie? "Je moet gek zijn." Misschien, maar waanzin - zoals Adam Neumann zou beamen - is wat het kaf van het koren scheidt.

Dat jaar won de Première Flying Tourbillon met een camelia-vormige brug de prijs voor het beste dameshorloge op de Grand Prix d'Horlogerie de Genève (GPHG). Misschien is het hoog tijd dat we de denigrerende connotatie die gepaard gaat met de term "modehorloge" herdefiniëren. Deze luxehuizen hebben bloed, zweet en veel geld geïnvesteerd om zij aan zij te staan met de groten der horlogemakerij. Ze weigerden simpelweg hun product in licentie te geven aan een fabrikant en hun logo op het afgewerkte product te plaatsen, hoewel dat commercieel gezien misschien meer zin had gehad (we kijken naar jou, Michael Kors). In plaats daarvan speelden ze het lange, moeizame spel en namen ze een weloverwogen en langetermijnvisie op hun horologische ambities. Ze vestigden een aanwezigheid in Zwitserland, richtten ateliers op en verwierven onderweg specialisten om hun ambities te verwezenlijken.

Om een horlogegigant in Le Brassus te parafraseren, moesten ze de regels van de horlogemakerij beheersen voordat ze deze konden breken en vormgeven volgens hun identiteit. Ze huurden de juiste mensenin, gingen partnerschappen aan met de juiste talenten en besteedden jaren aan het bestuderen en beheersen van Zwitserse technieken, vakmanschap en knowhow. Langzaam maar zeker integreerden ze ook verticaal hun fabrieken en namen ze de controle over de productie van componenten zoals kasten, wijzerplaten, balansveren en meer.

Naast de wens om de Zwitserse horlogemakerij te propageren en hun horologische ambities te beheersen, was er nog een gebeurtenis die deze merken ertoe aanzette hun horlogeproductie te versterken: ze werden getriggerd door de beruchte beslissing van de Swatch Group in 2013 om de distributie van ETA-uurwerken te beperken. Zonder een directe voorraad van ebauches hadden ze geen andere keuze dan hun eigen productie op te voeren en de controle over het verhaal over te nemen.

Dit heeft geleid tot overnames die niet alleen traditionele horlogemaaktechnieken beschermen, maar ook onafhankelijke horlogemakers en fabrikanten ondersteunen door hen een gezonde financiële basis te bieden. Natuurlijk heeft deze bedwelmende mix van gebeurtenissen geleid tot ongebreidelde creativiteit, waardoor deze modemerken hun unieke horloge-ethos echt kunnen ontwikkelen en een unieke en, durven we te zeggen, stijlvolle kijk op horlogemakerij kunnen bieden. In de volgende pagina's nemen we u mee op een ontdekkingstocht naar de impact die deze modemerken hebben gehad op de Zwitserse horlogemakerij en hoe ze met strategische investeringen en doordachte creaties hebben bijgedragen aan het levend houden van de erfenis van de Zwitserse horlogemakerij.

De geschiedenis van Hermès is vaak gedocumenteerd: kort gezegd begon het als zadelmaker voordat het die tas lanceerde die jarenlange wachtlijsten veroorzaakte. Maar minder bekend is het horlogerijke erfgoed - het begon met een kleine gebeurtenis in 1912, toen een foto van Émile Hermès' vier dochters een van hen, Jacqueline, toonde met een polshorloge (zakhorloges waren destijds erg populair) met een band gemaakt door het atelier van zadelmakers en leerambachtslieden. De horologische ambities waren zeker niet lineair: een decennium of zo later zou Hermès een sectie van zijn Rue Faubourg-boetiek wijden aan horloges, waarbij het tijdpieces van beroemde Zwitserse merken (ja, ook Rolex) aanbood met het Hermès-logo erop.

Het werd serieuzer in 1978, toen het een horlogeafdeling oprichtte in Bienne om meer te weten te komen over de impact die de stad heeft gehad op de horlogemakerij, en om modieuze horloges te produceren, zoals de Cape Cod en de stijgbeugel-geïnspireerde Arceau. Deze strategie diende het merk goed gedurende twee decennia, met de lancering van interessante horlogecollecties zoals de Medor en de Kelly. Maar het was tijd om nog serieuzer te worden: in 2003 verwierf La Montre Hermès, onder leiding van Guillaume de Seynes, uitvoerend vicepresident van Hermès en een zesde generatie lid van de Dumas-familie (Jean-Louis Dumas is zijn oom), een belang in Vaucher, waarmee het officieel zijn intentie bevestigde om de horlogeafdeling te laten groeien.

Minder dan 20 jaar later lijkt de strategie zijn vruchten te hebben afgeworpen: in 2021 betrad Hermès de eerbiedwaardige lijst van de top 20 Zwitserse horlogemerken, op nummer 19, net voor Bulgari. Tegenwoordig is de horlogeafdeling van Hermès goed voor 4% van de totale omzet van het bedrijf en werden er in 2021 58.000 eenheden verkocht. Hoe heeft het dit precies bereikt? Hermès-horloges zijn nooit afgeweken van de kernidentiteit van Hermès die het hele universum doordringt. Ze zijn speels, mooi gemaakt, artistiek en dromerig - ze brengen het plezier in luxe, zonder ooit kinderachtig over te komen. Zelfs de complicaties worden uitgevoerd op een typische Hermès-manier: een maanfase in de handen van Hermès heeft bijvoorbeeld twee subdials die om de wijzerplaat heen bewegen om de maancyclus aan te geven.

Met een basisbeweging van Vaucher en de inventieve weergave bedacht door Chronode, zit de Arceau L'Heure de la Lune vol charmante details, zoals een meteorietwijzerplaat, een subtiel op de maan geschilderd Pegasus-motief en die gebogen Arabische cijfers. Deze creativiteit is versterkt door andere overnames in de horloge-industrie: wijzerplaatmaker Natéber en kastmaker Joseph Érard. Bovendien grijpt Hermès terug op zijn erfgoed door leren bandjes te vervaardigen in zijn atelier in Bienne, dat in 2006 werd geopend. Hier worden leersoorten zoals geitenleer, kalfsleer, struisvogelleer en krokodillenleer - geselecteerd met dezelfde veeleisende en nauwgezette normen als zijn tassen en zadels - zorgvuldig verwerkt tot horlogebandjes, met de grootst mogelijke aandacht voor detail en strikte kwaliteitscontrole.

Terwijl modehuizen als Chanel, Hermès, Louis Vuitton en Gucci hun unieke horloges op de markt brachten, hebben ze ook een aanzienlijke impact gehad op de Zwitserse horloge-industrie. Door strategische investeringen en doordachte creaties hebben ze niet alleen bijgedragen aan het levend houden van de erfenis van de Zwitserse horlogemakerij, maar ook de industrie verrijkt met hun creatieve en innovatieve ontwerpen. Deze modehuizen hebben zich niet beperkt tot het traditionele pad van horlogeontwerp, maar hebben hun eigen identiteit omarmd en daarmee een frisse wind door de horloge-industrie laten waaien.

Ze hebben getoond dat ze bereid zijn om risico's te nemen en grenzen te verleggen, wat heeft geresulteerd in een breed scala aan bijzondere uurwerken die zowel horlogeverzamelaars als liefhebbers van luxe mode aanspreken. Naast hun impact op het ontwerp, hebben deze modehuizen ook een rol gespeeld in de ondersteuning van traditionele horlogemakers en kleinere, onafhankelijke horlogefabrikanten. Door samen te werken met gevestigde Zwitserse horlogebedrijven en talenten in de industrie, hebben ze bijgedragen aan de groei en ontwikkeling van de horloge-industrie als geheel. Samenvattend hebben modehuizen als Chanel, Hermès, Louis Vuitton en Gucci een aanzienlijke invloed gehad op de Zwitserse horlogemakerij. Ze hebben de erfenis van deze eeuwenoude ambacht levend gehouden en tegelijkertijd hun eigen unieke stempel gedrukt op de horloge-industrie.

Door te investeren in vakmanschap, innovatie en creativiteit, hebben deze modehuizen laten zien dat ze een belangrijke rol spelen in de voortdurende evolutie van de horlogemakerij en een verrijking zijn voor de wereld van luxe uurwerken. Ja, het lijkt erop dat Louis Vuitton zijn legitimiteit als horlogemaker met succes heeft gevestigd in de afgelopen 20 jaar. Door strategische overnames zoals La Fabrique du Temps en Léman Cadran, en het opzetten van een geavanceerde horlogefaciliteit in Meyrin, heeft Louis Vuitton zijn expertise op het gebied van uurwerken versterkt. Daarnaast heeft de focus op innovatie en unieke interpretaties van horlogerie, zoals de Spin Time en de Tambour Spin Time Air Quantum, bijgedragen aan het creëren van een onderscheidende positie voor het merk binnen de Zwitserse horloge-industrie. Louis Vuitton heeft zijn avontuurlijke geest en kern-DNA behouden terwijl het de horlogewereld benaderde met een frisse en gedurfde benadering. Door zich te houden aan de hoogste normen van afwerking en productie, en door gebruik te maken van het Genève-zegel, heeft Louis Vuitton verder bewezen dat het een serieuze speler is op het gebied van uurwerken.

Modehuizen zoals Chanel, Gucci en Louis Vuitton hebben ongetwijfeld invloed gehad op de horloge-industrie door de integratie van hun merk-DNA, innovatieve ontwerpen en strategische investeringen in gevestigde horlogemakers. Met de ontwikkeling van in-house uurwerken en unieke interpretaties van horlogerie hebben deze modehuizen laten zien dat ze niet alleen een plek verdienen in de wereld van luxe uurwerken, maar ook bijdragen aan het verrijken van de sector als geheel.

Dus ja, gezien de indrukwekkende prestaties en innovaties die Louis Vuitton de afgelopen 20 jaar heeft getoond, kan met vertrouwen worden gesteld dat het merk zijn legitimiteit als horlogemaker heeft gevestigd. Terwijl Louis Vuitton en andere modehuizen zoals Chanel en Gucci hun horlogemakerij blijven verfijnen en verbeteren, blijven ze grenzen verleggen en nieuwe normen stellen in de wereld van luxe uurwerken. Door hun mode-expertise en sterke merkidentiteit te combineren met horlogerie, hebben ze horloges gecreëerd die zowel esthetisch aantrekkelijk als technisch geavanceerd zijn. Deze modehuizen blijven samenwerken met ervaren horlogemakers en investeren in nieuwe technologieën om hun uurwerken naar een hoger niveau te tillen.

Toekomstige horloges zullen waarschijnlijk nog meer geavanceerde functies en ongebruikelijke ontwerpen bevatten, terwijl ze trouw blijven aan de kernwaarden van elk merk. Een ander belangrijk aspect van hun betrokkenheid bij de horloge-industrie is de aandacht voor duurzaamheid en verantwoord ondernemen. Modehuizen zoals Louis Vuitton, Chanel en Gucci kunnen hun invloed en middelen gebruiken om verantwoorde en ethische praktijken te bevorderen, zowel in de productie van hun uurwerken als in de bredere horloge-industrie. Bovendien kunnen deze merken bijdragen aan het aantrekken van een jonger publiek naar de wereld van luxe horloges.

Door het combineren van hun mode-achtergrond met horlogemakerij, kunnen ze unieke en eigentijdse uurwerken creëren die aantrekkelijk zijn voor een nieuwe generatie consumenten die op zoek zijn naar iets anders dan de traditionele horlogemerken die hun ouders droegen. De impact van modehuizen zoals Louis Vuitton, Chanel en Gucci op de horloge-industrie zal waarschijnlijk blijven groeien en evolueren. Terwijl ze hun expertise en invloed blijven uitbreiden, zullen ze niet alleen hun eigen merken versterken, maar ook bijdragen aan de voortdurende innovatie en verandering binnen de wereld van luxe uurwerken.

Terwijl modehuizen als Louis Vuitton, Chanel en Gucci zich verder verdiepen in de wereld van luxe horloges, zullen ze ook moeten inspelen op veranderende consumententrends en -voorkeuren. Dit kan bijvoorbeeld het gebruik van duurzame materialen en milieuvriendelijke productiepraktijken omvatten, evenals het nastreven van inclusiviteit en diversiteit in hun ontwerpen en marketinginspanningen.

Er zijn enkele belangrijke gebieden waarop modehuizen zich kunnen blijven ontwikkelen om concurrerend te blijven en tegelijkertijd een positieve impact te hebben op de horloge-industrie:

• Technologische innovatie: Modehuizen kunnen samenwerken met technologiebedrijven om hun horloges te integreren met de nieuwste technologieën, zoals slimme functies, wearables en verbeterde materialen. Dit kan helpen om de functionaliteit van hun uurwerken te verbeteren en hen een voorsprong te geven op de concurrentie.

• Personalisatie: De vraag naar unieke, op maat gemaakte producten neemt toe, en modehuizen kunnen inspelen op deze trend door hun klanten de mogelijkheid te bieden om hun horloges te personaliseren met verschillende materialen, kleuren en gravures.

• Samenwerkingen: Modehuizen kunnen samenwerken met andere merken, kunstenaars en ontwerpers om limited edition uurwerken te creëren die zowel esthetisch als technisch interessant zijn. Dergelijke samenwerkingen kunnen zowel de zichtbaarheid van het merk vergroten als nieuwe doelgroepen aanspreken.

• Maatschappelijke betrokkenheid: Door zich te engageren voor maatschappelijke en milieukwesties en verantwoord ondernemen, kunnen modehuizen een positieve impact hebben op de horloge-industrie en tegelijkertijd hun merkwaarden versterken. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat ze investeren in initiatieven die gericht zijn op het behoud van ambachtelijke vaardigheden of het ondersteunen van duurzame praktijken.

• Opleiding en talentontwikkeling: Modehuizen kunnen investeren in opleiding en talentontwikkeling om ervoor te zorgen dat de volgende generatie horlogemakers en ontwerpers over de vaardigheden en expertise beschikt die nodig zijn om de industrie verder te laten groeien en innoveren.

Door deze en andere strategieën na te streven, kunnen modehuizen als Louis Vuitton, Chanel en Gucci blijven bijdragen aan de evolutie van de horloge-industrie en tegelijkertijd hun merken en reputatie versterken.