Ondercover Boss werkt als Stewardess om te zien hoe moeilijk het écht is

Stel je eens voor dat je aan boord gaat van een vlucht en de persoon die je vriendelijk begroet met een welkomstdrankje is niet zomaar een stewardess, maar de CEO van de luchtvaartmaatschappij zelf. Dit is geen scene uit een film, maar iets wat echt gebeurd is. Yuji Akasaka, de CEO van Japan Airlines, nam het initiatief om zich te mengen onder zijn personeel door undercover te gaan als steward om de echte uitdagingen te ondervinden waarmee zijn personeel dag in dag uit te maken krijgt.

Voor buitenstaanders lijkt het beroep van steward of stewardess wellicht glamoureus; vliegen naar exotische bestemmingen, interactie met mensen van over de hele wereld en een altijd stralende glimlach. Echter, de werkelijkheid is vaak anders dan het glimmende uiterlijk. Lange uren, slopende nachtvluchten, en fysiek en emotioneel veeleisende werkzaamheden zijn slechts de top van de ijsberg. Dit werd al snel duidelijk voor Akasaka toen hij de luchthaven betrad in de uniform van een steward.

Het was niet alleen de dagelijkse arbeid die de ogen van Akasaka opende. Tijdens zijn ervaring aan boord werd hij herenigd met een bekende Idol Group, wat hem een directe blik gaf op het omgaan met VIP klanten. Onder hen bevond zich Kanna Hashimoto, een bekende zangeres in Japan. Deze interacties zijn vaak spannend voor het cabinepersoneel, maar brengen ook een extra druk met zich mee om een feilloze service te leveren.

Terwijl hij tussen de wolken zweefde, investeerde Akasaka tijd om te luisteren naar de verhalen van zijn medewerkers, om hun realiteit te begrijpen en om oprecht te waarderen wat zij dagelijks ervaren. Wat hij hoorde verbaasde hem; de dankbaarheid van het personeel was immens, ondanks de werkcondities die vaak alles behalve ideaal waren. Hij kwam ook tot de ontdekking dat de werkroosters ver van optimaal waren en het salaris met slechts €10 per uur aan de lage kant lag.

De missie van Akasaka was nobel; hij wilde de reële situatie van zijn medewerkers begrijpen om vervolgens hun arbeidsomstandigheden te verbeteren. Hij erkende openlijk dat hij voorheen meer had moeten doen om met zijn personeel mee te leven en hen echt te begrijpen. Met deze nieuwe inzichten ging Japan Airlines aan de slag. Een van de eerste verbeteringen was de introductie van extra herstelverlof. Daarbij werden er ook financiële incentives aangeboden, een voortgangsprogramma en leiderschapscursussen om zo het personeel te ondersteunen in hun professionele ontwikkeling.

Akasaka'smissie weerspiegelt de wens van veel bedrijfsleiders: een rechtvaardige en plezierige werkplek creëren voor hun werknemers. "Ik hoop dat mijn medewerkers trots zullen zijn op het bedrijf waar ze werken," zei Akasaka. Met zijn streven om een luchtbaan te realiseren die gevuld is met geluk en voldoening, legt Akasaka de lat hoog voor andere leidinggevenden, en laat zien dat het soms nodig is om de comfortzone te verlaten en zelf te ervaren hoe het werk op de werkvloer eraan toe gaat.

De unieke ervaring van Akasaka zal niet snel vergeten worden, noch door hemzelf noch door zijn personeel. Het is een krachtig voorbeeld van empathisch leiderschap en toewijding aan werknemerstevredenheid en engagement. Het is een verhaal dat ons herinnert aan het belang van waardering en steun voor de mensen die elke dag hard werken om het bedrijf te maken tot wat het is, en het is een inspirerende reminder dat echte verandering vaak begint met één stap - of in dit geval, één vlucht.